در سال دوم دبیرستان، ری کیریاما همچنان در دنیای حرفهای شـوگی و زندگی شخصیاش با مشکلاتی دست و پنجه نرم میکند. او در سالن شـوگی، باشگاه مدرسه و جامعهی محلی، با شخصیتهای پرشور و حرارت احاطه شده. پوستهی تنهاییاش به تدریج ترک برمیدارد. در میان این افراد، سه خواهر کاواماتو شامل آکاری، هیناتا و مومو، با ری پیوندی عاطفی و خانوادگی برقرار میکنند. او از طریق این روابط متوجه میشود که هر کسی بار سختیهای عاطفی خود را به دوش میکشد و در حالی که یاد میگیرد به دیگران تکیه کند، در عوض از آنها حمایت میکند.
با این حال، زندگی یک حرفه آسان نیست. بین مسابقات، قهرمانیها و دیدارهای قهرمانی، فشار بر روی ری با پیشرفت او در جایگاه و مواجه شدن با حریفان بسیار ماهر افزایش مییابد. او در حالی که روابط خود را با کسانی که به او نزدیک شدهاند مدیریت میکند، همچنان به دنبال دلیلی میگردد که بازیای را انجام دهد که حرفهاش را تعریف میکند.
فصل دوم، نمایش قدرتمندی از احساسات ارائه میدهد و فراتر از انتظارات عمل میکند تا تجربهای بینهایت زیبا را رقم بزند. این انیمه از بخشهای مختلفی تشکیل شده است. با وجود اینکه به موضوعات سنگینی میپردازد؛ تجربهای ظریف و دلنشین است که بیننده را با فضایی ملایم، شخصیتهای واقع گرا و تعاملات لذت بخش جذب میکند.
این فصل با تمرکز روی هیناتا و قلدری آغاز میشود. نگاهی به جنون ناشی از قلدری و تأثیرات فرسایشی آن بر قربانیان و افراد درگیر در این ماجرا میاندازد. تأثیرگذار است و با وجود سنگینی، هرگز تماشای آن آزاردهنده نمیشود، چیزی که بسیاری از دیگر سریالهای درام محور در رسیدن به آن شکست میخورند. آنچه این بخش را بسیار قدرتمند میکند، انیمیشن تأثیر گذار و شخصیت پردازی فوق العاده شخصیت منفی اصلی، مگومی تاکاگی، است.
فصل دوم با روایتی واقعاً گرم و صمیمی آغاز می شود که نشان می دهد ری چقدر رشد کرده و چقدر خوش شانس است که بالاخره دوستانی پیدا کرده. می تواند با آنها در مدرسه خوش بگذراند و در خانواده کاواموتو احساس امنیت و آرامش کند. مقایسه او با گذشته اش، پسری با شخصیتی منزوی و افسردگی ناشی از آسیب ها و ناامنی ها، نشان دهنده رشد باورنکردنی او به عنوان یک انسان است. به آرامی بر بسیاری از مشکلات شخصی خود غلبه می کند، اعتماد به نفس به دست می آورد، به دیگران اعتماد می کند و برای ایجاد روابط معنادار با آنها راحت تر شده است. و از همه مهمتر، او قادر است صادقانه و از ته دل بخندد. خندهی ساده اما صمیمی او در پایان قسمت 16، یکی از قدرتمندترین صحنه های این فصل بود.
در بخش هنری و انیمیشن، به راحتی میتوان متوجه شد که استودیو Shaft تلاش بیشتری نسبت به فصل پیشین کرده است. ترکیب سبک هنری چیکا اومینو با کارگردانی قدرتمند، انیمیشن روان و ترفندهای خاص، تجربهای جذاب در این سریال رقم می زند.
پالت رنگی واقعاً زیبا است و رنگها متناسب با احساسی که هر صحنه میخواهد منتقل کند، به درستی به کار رفتهاند. رنگهای تیره در صحنههای دراماتیک و رنگهای روشنتر در صحنههای شادتر استفاده شدهاند. همین باعث میشود مخاطب احساسات شخصیتها را در آن لحظه، به ویژه در صحنههای جدی و دراماتیک و مسابقات شـوگی بهتر درک کند.