سوتسوی هیکاری یه اوتاکوعه و اغلب از زندگی اجتماعی پرهیز میکنه. هیکاری فقط یه دوست توی مدرسه داره که اونم جامعه گریزه و به خاطر ترسناک و زشت بودنش توسط بقیه طرد میشه. یه روز قرار میشه که او استخر مدرسه رو با ایگاراشی ایروها تمیز کنه که دقیقا از اون دختراست که هیکاری ازش همه چیشون توی دنیای واقعی متنفره. مدرسه رو میپیچونه، اخلاق تندی داره، دوست مونث نداره. با این حال، با هیکاری صمیمی و دوستانه برخورد میکنه و به خاطر همین بقیه مردم مسخرش میکنن.
یک عاشقانه دور از انتظار بین یک اوتاکو و یک دختر محبوب اما شکسته که قلبشون با احساساتی که از هم پنهان کرده بودند بیدار می شود. این انیمه بر اساس یک مانگای محبوب به همین نام، 3D Kanojo real girl که بیشتر با نام Real Girl شناخته می شود، ساخته شد.
در کل این نمایش، انیمه ای بود که من واقعا از تماشای آن لذت بردم و نقاط قوت اصلی آن پیش فرض منحصر به فرد، داستان قوی، شخصیت های عالی، صداگذاری عالی و ادغام تم های مختلف اما مرتبط با داستانش بود. در حالی که فرض عاشق شدن یک پسر معمولی با یکی از محبوب ترین دختران مدرسه به خودی خود در دنیای انیمه غیرعادی نیست، من احساس کردم که فرض یونیکی که سریال رو کرد باعث شد که حتی جذاب تر از مفهوم اصلی به نظر برسد.
در ژاپن، اصطلاح Otaku یک اصطلاح تحقیرآمیز منحصر به فرد است که برای برچسب زدن به افرادی استفاده میشود که علاقه های وسواس گونه به جنبه هایی از فرهنگ عامه ژاپنی مانند انیمه و مانگا دارند. ماهیت منفی ای که این اصطلاح در خود دارد به این معنی است که مردم اغلب به اوتاکو به دیده تحقیر نگاه می کنند و آنها را با سوء ظن می بینند و اغلب این صفت باعث ایجاد فاصله بین آنها و شخص مورد نظر میشه. داشتن شخصیت اصلی به عنوان یک اوتاکو که عاشق دختری می شود، به نظرم فرض جالبی بود.
به طور کلی تماشای این انیمه و درک تدریجی بین Iroha و Hikari از این واقعیت که عشق فقط در مورد جاذبه فیزیکی نیست، بلکه یک وابستگی عاطفی به شخصی است که دوستش دارید، چیزی بود که من واقعا از دیدن آن لذت بردم و باعث می شود متوجه شوید که عشق شما به یک نفر چقدر می تواند عمیق باشد.