یوکی ایتوسه دانشجوی ناشنوای دانشگاهی است که دنیایش از تولد در سکوت فرو رفته است. او تمام عمرش را در همانجا زندگی کرده و تنها با دوست نزدیکش رین فوجیشیرو ارتباط برقرار میکند. یک روز در هنگام سفر با اتوبوس، با ایتسوئومی ناگی که موهای نقرهای دارد و چندزبانه است، دوست مشترک رین روبرو میشود. برخلاف بقیه، ایتسوئومی هنگامی که از ناشنوایی یوکی خبردار میشود، تکان نمیخورد؛ این مسئله و تجربیاتش در خارج از کشور یوکی را جذب و نوعی تأثیر عاطفی بر او میگذارد. با این آشنایی، علاقه یوکی به ایتسوئومی شکل میگیرد. اکنون دنیایی تازه برای یوکی و ایتسوئومی باز میشود که از طریق آشنا شدن با زندگی متفاوت یکدیگر رشد میکند.
نظرتون در مورد یک عاشقانه شوجو زیبا برای گرم کردن شب های زمستانی چیه؟ اپیزود اول این انیمه همون احساس شیرینی است که به زیبایی با دو شخصیت اصلی صمیمانه و دوست داشتنی که کنار هم قرار گرفته اند کامل می شود.
منحصر به فردترین و هیجان انگیزترین چیز در مورد این نمایش، بازنمایی معلولیت آن است - به ندرت وجود دارد که یک قهرمان ناشنوا در انیمیشن وجود داشته باشد. این واقعاً جالب است که ببینیم چگونه این انیمه - یک رسانه با صدا - مانگا را تطبیق می دهد و دیدگاه غیر شنیداری یوکی را به مخاطب منتقل می کند. این اپیزود بسته به منظری که صحنه از دید چه کسی روایت می شود، از صدا بطرز متفاوتی استفاده می کند. به عنوان مثال، یک صحنه آغازین پر از صدا است، با تاکید بر وزوز تلفن ها، پچ پچ مسافران و جغجغه واگن قطار، قبل از حرکت به سمت یوکی و محو شدن در زمزمه ملایم سر و صدای سفید که نشان می دهد صحنه دوباره به دیدگاه او تغییر می کند. اگر یوکی نتواند بفهمد که شخصی به او یا اطرافش چه می گوید، صدا قطع می شود، اما اگر بتواند با موفقیت لب های آن ها را بخواند، تماشاگران می توانند صداگذاری را بشنوند.
مشخص است این نمایش با عشق زیادی ساخته شده است. جلوه های بصری فوق العاده هستند و حس آبرنگ ملایم تصاویر رنگی مانگا را به تصویر می کشند و انیمیشن روان است، به ویژه زمانی که صحبت از به تصویر کشیدن شخصیت ها با استفاده از زبان اشاره می شود، که من برای دیدن بیشتر آن در قسمت های آینده هیجان زده هستم.
یوکی همچنین شایان ستایش با شخصیتی خجالتی و شیرین است، اما مصمم است تا از زندگی دانشگاهی خود حداکثر استفاده را ببرد.