در فیلم آدم آهنی، بینندگان نیک، پدری را ملاقات می کنند که با فشارهای فزاینده ای روبرو می شود و او از همسر بیمارش مگی و دو فرزند خردسالشان مراقبت می کند. در حالی که مگی در انتظار پیوند عضو به استراحت در رختخواب می پردازد، نیک مسئولیت های بیشتری را در خانه بر عهده می گیرد. نیک به دنبال سبک کردن بار خود، یک هوش مصنوعی به نام آلیس را برای کمک به کارهای خانه خریداری می کند. آلیس با بازی مگان فاکس، به محض ورودش جذاب و مفید به نظر می رسد. اما به زودی مشخص می شود که مرزهای بین انسان و ماشین ممکن است چندان قابل درک نباشد. در پشت نمای دلپذیر او، برنامه نویسی آلیس لایه های عمیق تری را در خود جای داده است که هنوز کشف نشده است. نیک به عنوان تنها مراقب خانواده، با کمک رباتیک جدید خود پیوند نزدیکی برقرار می کند. با این حال، این رابطه ممکن است پیچیده تر از چیزی باشد که ابتدا انتظار می رفت، با عواقب ناخواسته ای که نیازهای انسانی نیک را پررنگ تر می کنند.
با کارگردانی اس.ک.دیل، فیلم آدم آهنی تنش هایی را که ممکن است در صورت ادامه ادغام زندگی مصنوعی در حوزه های خانگی به وجود بیاید را بررسی می کند. از طریق مبارزات یک مرد و هوش مصنوعی که قرار است از او حمایت کند، این فیلم به این پرسش می پردازد که واقعاً وفاداری در کجای قصه قرار دارد زیرا فناوری برای تقلید از انسان به روش های پیچیده تری تکامل می یابد. میکی مورونه در نقش نیک و مگان فاکس نقش دوگانه دستیار و آنتاگونیست را به عنوان دستیار مصنوعی آلیس بازی می کنند. اجرای آنها زمینه را برای داستانی نگران کننده از پتانسیل فناوری برای کمک و تسخیر کردن ایجاد می کند.