داستان فیلم 4:30 در تابستان سال 1986 اتفاق می افتد، برایان دیوید، نوجوانی است که از آخرین روزهای آزادی خود قبل از شروع سال تحصیلی جدید لذت می برد. برایان که با پدر و مادرش در حومه نیوجرسی زندگی می کند، روزهای خود را در سینمای محلی با بهترین رفقایش، بلی و برنی، می گذراند. سرگرمی مورد علاقه آنها فیلم دیدن افراطی آن هم در هر بعد از ظهر است. در یک شنبه خاص، برایان شجاعت به خرج می دهد و از ملودی دوست قدیمی خود می خواهد که با او قرار بگذارد. ملودی بله را می گوید و موافقت می کند که برای فیلم ساعت 4:30 به او بپیوندد. این یک شنبه معمولی تابستانی برای برایان و رفقای او است. برایان از خواب بیدار می شود تا بعدازظهر را با بلی و برنی در سینما بگذراند. بلی محتاط تر است، در حالی که برنی همیشه با یک شوخی یا برداشت بحث برانگیز آماده است تا خنده به لب های آنها بنشاند.
فیلم 4:30 به کارگردانی کوین اسمیت است که به خاطر کمدی های نیمه اتوبیوگرافیک که تجربیات او از بزرگ شدن در نیوجرسی را استخراج می کند، شناخته شده است. اسمیت همان حس شوخ طبعی و استعداد را برای ثبت لحظات کوچک زندگی نوجوانی به ارمغان می آورد. کوین اسمیت ادای احترام صمیمانه ای به تابستان های دهه 80 و دوستانی که او را شکل داده اند ساخته است. جذابیت های نوستالژیک فیلم The 4:30 Movie و بینش صادقانه ای درباره جوانی است آن هم در حالی که حاوی اشاره به طرفداران فوق العاده فیلم و سینما است و همین مخاطبان بسیار بیشتری را جذب می کند. نوستالژی در این فیلم نه تنها به خاطر محیط دهه 80 ایجاد شده، بلکه در به تصویر کشیدن اینکه چگونه باور به دوستی می تواند زندگی را تغییر دهد نیز نشان داده شده است.