در یک خلوتگاه در مراکش، زنی با مرد جوانی آشنا می شود که آشنایی او به یک رابطه عاشقانه سرمست کننده تبدیل می شود و زندگی او را تغییر می دهد. یک رمان نویس منزوی به خلوتگاه یک نویسنده معتبر در مراکش می رسد، به این امید که این محیط دور بتواند قفل مغزی اش را باز کند و بتواند داستانش را بنویسد. در آنجا، او با مرد جوانی آشنا می شود و چیزی که به عنوان یک آشنایی ساده شروع می شود به یک رابطه عشقی و تغییر دهنده زندگی تبدیل می شود.
به طور کلی، سیاره تنهایی یک فیلم بصری دلپذیر است که لحظات جذابی را ارائه می دهد تا شما را درگیر کند، اما آرک رمانتیک آن نیمه کاره به نظر می رسد و پیچش های ظاهراً تکان دهنده یا غافلگیرکننده ی آن اصلاً فرود نمی آیند و به دل نمی نشینند. صحنه های زیبا و موسیقی سرشار توپراک بسیاری از کارهای سنگین را برای این فیلم انجام می دهد و باعث می شود که داستان اصلی عشق بیشتر شبیه یک انحراف باشد تا یک داستان احساسی. این یک درام عاشقانه کاملا فراموش نشدنی است که اتفاقاً در یک مکان عجیب و غریب اتفاق می افتد.